Lieve Allemaal,
Janine Jansen speelt het vioolconcert van Bruch en alles wordt weer rustig. Muziek, boeken, beeldende kunst, architectuur soms: deurtjes om terug te keren naar wat telt. Niet vreemd dat moderne kunst in de nieuwe ‘eigen volk eerst’ kringen niet gewaardeerd wordt. Voor de baudetjes van deze wereld houdt het een dikke eeuw geleden allemaal op of eigenlijk, daar zouden ze opnieuw willen beginnen. En blijven. Die mooie tijd toen alles en iedereen zijn plaats had en onversneden nastreven van eigenbelang, niet gestoord door verontrustende protesten noch door beeldende kunst met lastige vragen aan onszelf, gewoon kon. Dat veel muziek, ook en misschien wel juist klassiek, evenzo zelfreflectie kan initiëren geldt blijkbaar niet voor iedereen. Maar toch, ik zou maar oppassen met die vleugel!
Soms denk ik dat het niet gekker kan worden, de meeste dagen geven me ongelijk. Ahok, de Chinees christelijke (dubbele minderheid) gouverneur van Jakarta werd veroordeeld tot twee jaar cel wegens blasfemie op grond van een video. De maker van die video is inmiddels ook veroordeeld voor het manipuleren van dat filmpje; de feiten waren verdraaid. Niettemin is een verzoek om hoger beroep van Ahok afgewezen. Een jonge vrouw uit Jakarta kreeg 5 maanden cel omdat ze op FB de overheid dom en gek heeft genoemd. Rizieq Shihab, leider van de extremistische FPI, is beschuldigd van overtreding van een door hem en zijn partij afgedwongen anti-pornografie wet. Hij eiste indertijd dat de uitgever van Playboy ter dood zou worden gebracht en is nu zelf gevlucht naar Saoedi Arabië. Er is elke dag wel iets dat de wenkbrauwen noordwaarts stuurt. Genoeg waanzin in dit land maar misschien nog steeds klein bier in vergelijk met wat elders in de wereld plaatsgrijpt. De VS die, niet eens langzaam, afzakken naar een dictatuur van chaos, verlangend naar een vroeger dat niet kan en mag terugkomen, wellicht het meest in het oog springend. Wat dan weer jammer is want dichter bij huis is het vaak niet anders. De houdbaarheid van idioten is niet onbeperkt, het zal ooit wel keren. Hoe het tegen die tijd is met moraal en mores weet ik niet.
Intussen vliegen tegenstrijdige ‘feiten’ – het meeste kan dan niet kloppen – me, met dank aan sociale media, om de oren; veel in de opmars en normalisering van uitsluitend kijken naar eigen belang. De VS en Europa samen vormen zo’n 12% van de wereldbevolking en willen blijkbaar toch de grootste economieën ter wereld blijven, ze wijzen herverdeling dus af. Waar komt die spanning in de wereld toch vandaan? Misschien dat Cambridge Analytica die sloebers aan de onderkant van de maatschappij kan overtuigen dat ze feitelijk bofkonten zijn. Als je Trump en Brexit kan normaliseren kan je dat met alles. Kolonialisme is weg uit de handboeken, niet uit het denken. Ook niet uit het mijne moet ik soms vaststellen. De 9de van Beethoven beluisteren is dan niet genoeg, wel een aanwijzing nog eens heel goed in mezelf te kijken.
Nyepi, het Balinees nieuwjaar, is weer voorbij. 1940 is begonnen, de drukte is terug. Anders dan in andere godsdiensten kennen de Balinezen geen rustdag maar die ene dag in het jaar is het dan ook serieus. Licht, geluid en etensgeuren, alles verbannen om 24 uur lang alleen te zijn met je gedachten, dit jaar ook zonder internet. In hoeverre het werkt weet ik niet, de veel gevolgde richting in het hindoeïsme hier is gewoon doen wat de priesters zeggen en dat noodt niet tot veel nadenken. De stilte over het eiland is echter mooi, geen licht aan mogen doen wordt ’s avonds wat lastig maar heeft ook wel wat. Alleen Zoef was het er zeer niet mee eens, een hele dag niet naar buiten was (te) veel gevraagd. Zoef is een lieve hond maar heeft niet zoveel om over na te denken. Hij heeft ook niets met kunst. Dat wij het wel (kunnen) hebben moeten we maar koesteren.
Lieve groet, Frank
De omslag voor de bundel gedichten is intussen ook klaar. Komende week ga ik bestellen.