Een man kijkt met brede glimlach naar zijn telefoon die hij met twee handen vasthoudt. “Met wie spreekt u daar?” “Met mijn vrouw.” “Is het een video-gesprek?” “Nee, maar ik zie haar naam op het scherm.”

Lieve Allemaal

Van harte wens ik u allen een rijk en zinvol jaar toe. Het zou een druk jaar moeten worden, er zijn nog wel wat dingetjes te doen in de wereld. Bij mezelf ook trouwens. Met optimisme aan de gang. Voor Balinezen is de jaarwisseling een westers gebruik, leuk om lekker te knallen – het ging de hele avond door – maar verder niets. Vandaag nog wel wensen voor een Merry Christmas and a Happy New Year en dat kan nog wel even doorgaan; vriendelijk zonder weten.

De vulkaan houdt Bali bezig, vanmorgen zelfs vulkanisch as op mijn motor (een beetje). Er zijn wel weer meer toeristen, regelmatig forse verkeersopstoppingen en onderwijl blijft de overheid haar best doen iedereen te overtuigen dat Bali veilig is. Geen moeite is ze teveel; ze hebben Bali zelfs laten groeien of ..? Lag vroeger Ubud 30 km van de vulkaan, nu is het 51,7 km (men houdt van precisie) en ook de kusten zijn minstens 20 km verschoven. Besakih, de moedertempel, ooit 6 km van de krater en binnen het evacuatiegebied van 10 km, was gesloten. Nu het op 22,1 km (weer die precisie) blijkt te liggen is het gewoon weer open. Toeristen, komt u maar. De verklaring komt uit onderstaand kaartje, men rekende met google maps. Daar komt dus die ‘groei’ vandaan maar ik denk dat as, gas en lava de kronkelweggetjes niet gaan volgen. Domheid, slonzigheid of bedrog? Van alles wat vrees ik.

 

 

 

 

 

 

Ik heb een nieuwe laptop, het moest. De vorige, dank aan mijnheer Apple, vindt Bali te vochtig en stopt er gedurig mee of beter, soms wil hij nog starten maar lang zal het niet meer duren. Weer een Apple, met het overzetten van alle bestanden kon het niet anders dan dat ik kocht van wat naar mijn idee toch het dichts bij een criminele organisatie in zaken komt. Zelfs de snoertjes moeten allemaal weer nieuw – hoezo milleu? – t.b.v. woekerwinsten.

Goed, wel een mooie laptop. Mét Siri, een soort persoontje in de laptop, ik kan kiezen tussen man of vrouw, onbeslist zit nog niet in het menu, die antwoord geeft op simpele vragen. Niet heel nuttig, wel grappig. Ik probeerde het uit, kreeg een antwoord en, opvoeding opvoeding opvoeding, dankte voor de verstrekte informatie. ‘Ik leef om te dienen’, sprak Siri. Ben ik de enige die dan moet lachen?

En nu weer aan het werk. Er liggen een paar opdrachten waar ik wel zin in heb en ik bracht wat interessante kleuren glas mee uit Nederland. Duur glas maar leuk om mee aan de gang te gaan. Doni is nog in Jakarta en Zoef zal er wel de pest in houden tot hij terug is. Vannacht om vier uur maakte hij me wakker met bonzen op de deur, eergisteren is hij weggelopen en regelmatig weigert hij verder te lopen als we op stap zijn. Hij heeft zo manieren om duidelijk te maken dat het hem niet zint. Ach, wie niet?

Nogmaals een mooi jaar gewenst, lieve groet, Frank

Zwaan

cello niet te zoet vandaag

Saint Saens zwaant door de kamer

zonder acht op heimwee

contouren schetsend

van licht en ruim

de vleugels breed

zeilt ijl content

door mijn gedachten

het beeld is jouw

 

laat zwanen hun vlucht

langs vreugdevol op

en zoetwarme slaap

scheren en schrijven

ze soms jouw naam

laat somb’re einders

van voor hoe lang

mag ik ben jij

alleen het licht telt