Een brug

meer dan alles koester ik
kwetsbaar geslagen bruggen
-van wanhoopshout gebonden
met hoop en diep verlangen –
wankelwegen uitgestrekt
naar ongekend en ver
voorzichtig te betreden
liefde bouwt fragiel en teer

schuifelvoet en aarzelstap
terughoudend los te laten
een hartenklop als richtsnoer
weg van ik en jij naar wij
eenmaal aan de overkant
afstand slechts een ademtocht
wordt de ruimte tussen ons
een domein waar god zich toont