Lieve Allemaal,

‘Goede dood wiens zuiver pijpen door het verstilde leven boort’, schreef P.C.Boutens. Het wás stil geworden in zijn leven. Of het daarmee een goede dood was vind ik twijfelachtig. Een door covid zwaar aangetaste gezondheid, somberheid en zorgen over de toekomst, het alleen zijn; zijn laatste jaren waren niet makkelijk, ze vielen hem zwaar. Net 67 jaar oud overleed op 22 april mijn jongste broer, van dat gezin van vijf personen ben ik alleen nog over. 

‘Winter in America is cold..’, een song van jaren terug die door mijn hoofd speelt. Nee, het is niet koud buiten, het is ook geen winter. Eerder in Denver en nu in Texas is het, als je die malle fahrenheit omrekent, meer dan dertig graden. Ik geef de laatste workshops in de VS, in oktober nog twee in Nederland en één in Duitsland en dat is het dan. Na dit jaar stop ik ermee. Beter ophouden als alles nog goed en soepel gaat. Hier leuke studenten en de dagen zijn plezierig. ’s Avonds wat lezen of op het internet dwalen. TV is hier een reclameramp met korte onderbrekingen voor wat nieuws of een filmfragment. Alle tijd te overdenken en te denken aan. Nederland is ver weg, thuis nog veel verder, ook zomer in Amerika kan koud zijn.

Uit de Nederlandse media duikt het ene na het andere bericht op waarvan ik dan denk dat het niet waar kán zijn. Dat er een bizar stel ministers en staatssecretarissen aan zat te komen was wel duidelijk al ging de benoeming van een Ongehoord Nederland mevrouw die tegen alle ontwikkelingssamenwerking is als minister van diezelfde ontwikkelingssamenwerking nog een paar stappen verder dan ik voor mogelijk hield. Dat andere partijen het allemaal laten gebeuren is het echt schokkende. Stop voor nu al je onwelvoeglijke rommel even in een ijskast en je mag gewoon meedoen of beter: wij doen met jou mee. Je hebt verwerpelijke ideeën maar gaat gewoon een ander verhaal uitdragen. What could possibly go wrong?

‘Zeg, die zachte krachten die zeker zouden overwinnen in ’t eind, niet om het een of ander, dit of dat en wat niet al, maar komt daar nog wat van?’ vroeg Rob van Essen zich af bij de uitreiking van de Libris literatuurprijs. Politiek gaat Nederland dat voorlopig niet meemaken vrees ik. Vooralsnog zijn er heel andere krachten aan het werk. We moeten het hart zacht houden zegt Natascha van Weezel. Zeker, maar die ijskasten kunnen ook open. Geef ze de kans en wees niet verbaasd. Er is een ijzig koudefront op komst.

Hier in Texas verblijf ik in het huis van één van de studenten. Modern en van alle gemakken voorzien. Het is, net als andere huizen in de buurt, een soort van cocon waarin de bewoners zich terugtrekken. Een wereld van hebben, niet zozeer van zijn. Airconditioner op koud, luiken dicht, weg van de wereld. Er is een koffiemachine die een doorsnee maandsalaris kost, niemand weet hoe het werkt; semi-universitaire opleiding vereist vrees ik. De keuken kan zo in zo’n blad voor beter wonen, de pannen zitten nog in hun verpakking, het fornuis met wel acht pitten is nog nooit gebruikt (zie koffiemachine). Mijn toilet heeft een lampje in de pot, verwarmde bril en spoelt automatisch door. De airconditioning staat op zo’n 17 graden. Maar, aardige mensen en ik houd het wel een week uit. Zondagavond gingen we naar een echte Texaanse barbeque. Bij een giga-restaurant een dik uur in de rij gestaan tussen rokende vuren, het was ook nog Vaderdag dus het was druk. Vervolgens bij de ‘pitmaster’ aangeven welk vlees je zoal wenst, keuze uit bergen worst, steak, ribs en wat al niet. Dan weer in de rij om aanvullingen als mais, sausen, salade en brood op te laden en door naar de kassa. De overvolle dienbladen – geschikt voor een omvangrijk gezin – zijn bedoeld voor één persoon. Ook elders enorme porties en de vraag hoe het komt dat zoveel mensen hier meer dan zomaar dik zijn is geen vraag. Alles is hier XXXXL. 

Ook de vriendelijkheid en de behulpzaamheid van de mensen overigens. Hoe diep het allemaal gaat is de vraag. Ieder z’n eigen bubbel en het wereldnieuws is ver weg. De kou die in Nederland op ons afkomt is hier waarschijnlijk nooit weg geweest.   

Lieve groet, Frank