Lieve Allemaal,
Het regenseizoen is nu toch begonnen. Sinds een paar dagen regenbuien zoals je die in Nederland niet meemaakt, ook als ik dit schrijf stortregent het, staat de tuin blank en loopt het zwembad over. Bali was eraan toe, op sommige plaatsen vielen waterpompen droog en het groen was dorstig. Niets aan de hand, het huis lekt niet en we hoeven de tuin lekker niet te sproeien. Ellek nadeel hep se voordeel, zei de grote filosoof.
Van de brief van de SVB zie ik dat nog even niet. Ik krijg een onduidelijk schrijven dat aankondigt dat de heffingskorting niet meer toegepast wordt en dat ik er daardoor per 1 januari netto op achteruit zal gaan. Met hoeveel weten ze nog niet, ik hoor weer van ze in december. Er zijn veel grotere problemen in de wereld, ik heb het heel goed, maar dat onze overheid zich niet betrouwbaar betoont vind ik toch een klacht(je) waard. Dat mijn eerdere calculaties door het verhogen van de aow leeftijd onderuit werden gehaald – opeens een jaar overbruggen – kon ik nog begrijpen al was ik er niet blij mee. Ik lees nu dat alle Nederlanders er op vooruit gaan en ik (en vast niet ik alleen) krijg minder. Wat me nog het meest stoort is de aankondiging dat het minder wordt maar nog niet weten hoeveel; ga ik in december horen. Kan ik me lekker een maandje zorgen maken.
Het jaar loopt al weer naar een eind en terug kijkend was het hier een jaar waarin zo ongeveer alles wat kapot kon gaan kapot ging. Behalve de motorfiets, die zal het nog wel prima doen maar die is gestolen. Recent nog de pomp defect van het zwembad en de regelunit van de oven bedoelde met F9 gewoon dat hij kaduk is. Voor de laptop – koop nooit een Apple als je op Bali woont! – probeer ik al vier maanden service te krijgen, tot nu zonder resultaat. Apple VS vindt dat het gewoon moet gebeuren, hun afdeling Azië denkt er blijkbaar anders over.
Vandaag kwam de verklaring van zoveel pech van Ibu Putu van het kleine restaurantje verderop. Wij hebben sedap malam in de tuin, een struik met heerlijk ruikende bloemen die hun geur ’s avonds (malam) verspreiden en we zijn er nogal op gesteld. Ons is nu uitgelegd dat boze geesten juist op die geur vallen en dat het wijs is die struiken zo snel mogelijk te kappen.
We hebben er een beetje een hond bij, een beetje en ook met tegenzin. Een week of twee terug kwam ze voor het eerst; ze kan, anders dan Zoef die dat niet durft, over de tuinmuur springen dus ze komt naar believen. En het bevalt haar hier prima, ze mag mij wel en doet er alles aan om aangehaald te worden. Ligt uren aan mijn voeten onder de tafel en maakt geen aanstalten weer te gaan. Zoef vind het niks, hij is jaloers en de bezoekster aanhalen levert direct een pootjes gevende Zoef op. Hij wil dan ook, en meer. Het is een vriendelijke hond, erg mager maar met een halsband dus ergens hoort ze thuis. Gerekend dat ze hier hele dagen en nachten wil zijn denken we dat ze ‘thuis’ niet voldoende aandacht en liefde krijgt en met eten – we kunnen haar ribben tellen – zit het ook niet heel goed. We schipperen er wat omheen. Het is niet onze hond, haar ‘baas’ is verantwoordelijk, en we willen er ook geen hond bij maar een beest dat in vertrouwen wat vriendelijkheid zoekt weigeren doe je ook niet. ‘Schuld van je baas, jammer,’ is een tekst die ons niet past. Ja, het gaat ‘maar’ om een hond en toch komen we er niet goed uit. De ongepaste vergelijking die mij in gedachten komt – ongepast want kinderen vergelijk je op geen enkele manier met honden – kunt u zelf verder wel invullen. Pardon… het gaat om de kinderen.
De 19enovember kom ik kort naar Nederland, had nog miles genoeg en er is het een en ander te doen. Die laptop dus en de regelunit van de oven, er kan niet gewerkt worden. Meegeven aan iemand om het in Duitsland te laten repareren was eenvoudig, het ding terug laten komen is een stukje gecompliceerder want dat heet invoer en dat gaat hier niet zomaar. Nu kan ik het dus zelf mee terug nemen. De belangrijkste reden is om voor de feestdagen een open huis te organiseren (zie onder). Met alle galeries die zich met glas bezig hielden intussen gesloten is zelf actiever worden gewenst. Misschien zien we elkaar daar, dat zou mooi zijn!
Lieve groet, Frank
Uitnodiging Open Dagen
De mogelijkheden om te exposeren zijn de laatste jaren fors teruggelopen maar werk blijf ik gewoon maken. Omdat het moet! En zo neemt de ‘voorraad’ elke maand een beetje toe. Toch wel fijn als ik een thuis kan vinden voor een aantal objecten, dat geeft dan ruimte, fysiek en om te investeren, in nieuw werk. 
Exclusief voor ‘mijn vaste relaties’ laat ik daarom een groot aantal (veelal nieuwe) werken zien bij mijn vrienden van Fenix Glas is Hilvarenbeek. Geen galerie, geen gelikte presentatie – wel een drankje en, zonder de toeters en bellen, heel vriendelijke prijzen, Ik hoop dat jullie de tijd vinden om te ontmoeten, te kijken, bij te praten en wie weet.
Zaterdag en zondag 24 en 25 november en zaterdag en zondag 1 en 2 december
van 13.00 – 16.30 uur bij Fenix Glas, Van der Heijdenstraat 1, 5081 CW Hilvarenbeek.
Als u die dagen niet kunt, bel dan vanaf 20 november even naar 06 5317 3703 en we maken een afspraak.
